6 Kasım 2009 Cuma

Büyüyor/uz

2 gün sonra Zeynep 21. ayını bitiriyor. Doğduğunda 3 kilo bile gelmeyen, kucağıma almaya korktuğum miniğimin 2. yaşgününe sayılı günler kaldı. Her döneminde farklı zorlukları yaşadık ve bambaşka keyifleri, mutlulukları...Ama benim için en zoru (her ne kadar annem,babam ve kardeşlerimle kalabalık bir ailemiz olsa da) yalnız bir ebeveyn olarak çocuk yetiştirmek. Hayatın yükünü omuzlarımda çok fazla hissettiğim, karamsarlığa düştüğüm, kızımın geleceği için endişelendiğim, yetersiz hissettiğim anlar oluyor, sonra O'nun maviş gözlerine bakıyorum, -anne- diyor (m.e.m.e'den anneliğe terfi ettim sonunda:), sımsıkı sarılıyorum, yüzüme-boynuma-denk getirdiği heryere öpücükler konduruyor...Öyle güçlü hissediyorum ki kendimi!
Zeynep büyüyor, beni büyütüyor. Sabırlı olmayı, duygularımı kontrol edebilmeyi, hayatta sahip olunacak en değerli şeyin sağlık olduğunu...kızımla öğrendim. Yağmur altında, ıslanıyoruz diye kızmadan, tenimize değen her damlanın tadını çıkararak yürümenin keyfini O'nun sayesinde tekrar hatırladım.
Bana olan düşkünlüğü gittikçe azalır diye beklerken, her geçen gün arttığı şu günlerde, çokça suçluluk, hesaplaşma, sorgulamayla geçerken günler, yanında olması gereken karşılıksız,çıkarsız,sınırsız diğer sevginin yokluğuna bağlarken bu düşkünlüğü, Mert'in annesi Sevgili Yeşim'in son yazısı tekrar hatırlattı unuttuğum birşeyi, "1 ve 2 yaş arası anne ve bebeği siyam ikizi gibi olurmuş". Ben hiç şikayetçi değilim aslında bu siyam ikizliğinden. Sadece endişe kurdu kemiriyor yine beynimi, annesine bağlı değil bağımlı bir çocuk olursa diye...
Zeynep büyüyor, artık çocuk oyunları izliyor. Çok imrenirdim çocuklarıyla tiyatroya, operaya, konserlere gelenlere.Geçen hafta en çok hayal ettiklerimden birini yaptık ve "Çocuklar İçin Öylesine Bir Dinleti" adlı müzikli oyunu izledik Banu ve Mira'yla. Kızımı gözlerini kırpmadan, heyecanla, sevinçle izlerken görmek ne büyük mutluluktu. Gözlerim doldu. Daha dün kucağıma alamadığım bebek, şimdi oturmuş tiyatro izliyordu. Nasıl hızla geçiyor zaman...Nasıl doyamadan büyüyorlar...
Zeynep büyüyor, artık spor yapıyor. Tereddütlerle ve içinde bulunduğumuz mevcut koşulları zorlayarak başladığımız Mygym derslerinde ilk hafta gösterdiği çekingenliğin izi kalmadı artık. Koşuyor, atlıyor,zıplıyor, taklalar atıyor, sallanıyor.Öyle keyif alıyor ve bu durum bana öyle bir mutluluk veriyor ki...Karşılığı yok bu duyguların!
Güzel kızım, meleğim...hep elin elimde olacak. Ama birgün olmazsa bebeğim, bil ki gözüm üzerinde, duam yanında olacak!

20 yorum:

elif ada dedi ki...

Ah Neslihancigim,
Ben de kiziyorum ona buna... Sonra aklima Ada geliyor. Aman diyorum benim kizim saglikli ve iyi ya baska hicbirseyin onemi yok... Biz birlikte buyuyecegiz... Ve bir kez daha bu guzel hanimlara tesekkur ediyorum sizlerle tanismama vesile olduklari icin.
Not: Biz de senin arkandayiz hep...

durununannesi dedi ki...

:)Çok güzel bir yazıydı:) Ben de Duru'nun küçülenlerini ayırırken fark ettim serçe parmağım kadar olan çoraplarını.İnanamadım O'nun olduğuna....Şimdi içine bile sığmadığı beşiğinde kaybolduğuna...O kadar acemiydim ki kucağımda saol kolumdayken sağ koluma alamazdım:) Şimdi evde sırtıma çıkıyor da boğuşuyoruz...Bir evin bir kızıydım sessiz sakin,şimdi O'nun için tüm dünyayı karşıma alacak kadar güçlüyüm:)
Öpüyorum güzel gözlü Zeynep'i. Sevgiler...

Eko Anne dedi ki...

Neslihancım;
Bu görevi tek başına çok güzel götürüyorsun boşver kızın sana bağlı olsun, bence sen ona o bağımlı olmayacağı özgüveni kendi duruşunla, onu kendin büyütmenle aşılıyorsun emin ol..

Ama bunun yanında ne gereği vardı şimdi beni biraz ağlattın yani.

Yelish dedi ki...

Zeynep buyuyor , beni buyutuyor !
cok hos , bayildim burdaki ifadene .
Iy ki dogmuslar ama di mi ? :)

sib dedi ki...

defalarca okudum...
bir gun yaninda elini tutamayip pesinde olamazsan ben yaninda olacagim, cigdem-banu-umur-sermin-burcu-gorkem...
bir gun jr in elini tutamayip onun pesinden ben kosamadigimda; sen kosuyor olacaksin,yine yaninda cigdem-banu-umur-sermin-burcu-gorkem olacak!!!

işte bunu bilmek dünyaya bedel!!!

sule_bilge dedi ki...

ya hayatım dün geldim okudum dağıldım,şimdi gene geldim,aynı cümleyi okudum defalarca."benim için en zoru" kısmı.
Allah yardımcın olsun.
Dediğin gibi güç alacak yerin sağlam,o büyüyecek,seni büyütecek,biz de ortak olacağız,içten öpüyorum

Aslıhan Çağlak dedi ki...

Canım ablam, biz hep beraber Zeynebi büyüteceğiz... Hem de nasıl bak gör :) O bizim hep, en kıymetlimiz, "ziynetimiz" olacak :)

Evin dedi ki...

canım benim, nasıl duygusal bir yazı olmuş bu..
dün akşam teyzemin doğumgününü kutluyorduk. Zeynep'ten sözettim; hemen açıp göstermek istedim son videosunu, tatlılıklarını.. sonra bu yeni yazını okuyunca dağıldık hepimiz..
sen o kadar harika bir annesin ki.. Zeynep mükemmel yetiştirilmiş, yetiştirilen bir "çocuk". Çok da şanslı, sana; ve hep okuduğum Aslıhan teyzesine, ve diğer akrabalarına sahip olduğu için.. Ben de Efe'yle hep yanındayım, ne zaman istersen:)
Sizi çoook seviyoruz.. ve evet çabuk büyüyorlar deil mi:) Allah bize torunlarımızı büyütmeyi nasip etsin inşallah:)
Sevgiler,
Evin&Efe

Özden dedi ki...

Nelihancım okurken çok ama çok düşündüm, bil ki uzaklarda ve yüzyüze tanışmıyor olsak bile sana ve Zeynep'e hep desteğiz...Bu tırtıllar çok çabuk büyüyor ama emin ol gün geçtikçe bizlere daha da çok yakınlaşıyorlar ve destek oluyorlar...
Sevgilerimle,
Özden&Can

Filiz Morkoç dedi ki...

Onlar gün gün büyürken bizleri daha hızlı büyütüyorlar sanıyorum.. Emreden önceki ben ile şimdiki ben arasında sanki yüzyıllarcasına taşan bir yaşanmışlık farkı var sanırım...

Emine dedi ki...

Ne güzel anlatmışsın canım ama çok duygulandım gerçekten defalarca okudum.Kuzular büyüyecek bizide büyütecekler yeterki sağlık olsun,mutlu olsunlar.sen bir süper annesin canım.

sinem dedi ki...

Sevgili Neslihan ,yalnızlık hakikaten ne zor değil mi?kafanda birsürü kaygılar yapabilirimler yada ya olmazsa lar...Bence şanslısın böyle her daim yanında olmaya gönüllü blogger arkadaşların olduğu için.Yazını okuyunca beraber bir kahve içmek istedim senle anlatmak istedim yaşadıklarımı ve paylaşmak istedim yalnızlığını.Beklerim :)Sevgiler...

Canfeza dedi ki...

Ne kadar da çabuk büyüyorlar değil mi ve evet bizi de öyle çabuk büyütüyorlar. Ne güzel anne olmak, bunları görüyor hissediyor olmak. Kadın olmaktan çok daha güzel anne olmak. İyi ki varlar ve iyi ki bizler anneyiz.

Yüreğine ve içinin güzelliğine teşekkürler Neslihan

R. Berin Tuncel dedi ki...

sevgili Neslihan,
burada hislerine,dertlerine hep ortak olacak birileri var unutma sen de..

Güneş Akay dedi ki...

Ne güzel kaleme almışsın duygularını, gerçektende birlikte büyüyoruz. Saglıkla büyüyelim, Bu arada Linki var sayfada çubuk krekerin.

Sermin dedi ki...

ben en çok tiyatroda oyunu seyretmesi gibi durumlarda şok oluyorum hala büyüyüp de adam olduğuna inanamıyorum. o gün ne güzel oynadılar ne kadar büyümüşler farkettim de, artık çok bilinçliler.

Burcu dedi ki...

Neslihancım, inan yalnız değilsin, olamazsın. Biz varken hele yalnızlığın adı bile edilemez, edilmemeli. Bu son kısımda yazdıkların hepimiz için geçerli, elbette kimse, kimsenin çocuğuna kendi annesi kadar iyi bakamaz, ama o sevgiye o ilgiye çok yaklaşacak kadar sevebilecek kişilerin varlığını yeni yeni öğreniyorum ben, çünkü ben öyle yapabileceğimi görüyorum kendimde. Yine de, asıl şimdi kendimize çok dikkat etmeliyiz.. Hiçbir yere gitmiyoruz, burada, işte tam da buradayız.. ;)

Aslıhan Çağlak dedi ki...

Banneriniz da pek güzel olmuş Neslihan hanım, hayırlı uğurlu olsun :) Kime yaptırdınız acabaa :P Ama isterseniz ben daha güzellerini yapabilirim ;)

füsfüs dedi ki...

neslihancım çok duygulandım, ne yazsam bilemedim
hayat zor ama seni mutlu kılacak ne kadar çok güzellik var, en başta kızın ve burada bile hissettiğim güçlü dostlukların
çok şanslısın aslında
kucaklıyorum hem seni hem zeynebi

yeşim dedi ki...

Neslihancım okurken gözlerim yaşardı canım benim, nasıl güzel yazmışsın...Sen harika bir annesin, çook güçlüsün..Çok mutlu ol güzel kızınla, annesine bağımlı değil bağlı olsun, onun kadar güçlü olsun. Öpüyorum ikinizi de..

Yorum Gönder