Zeynep'in Şirin Ayı Kitabı

-Aaaa...annem bana hediye almış.

-umarım yiyecek birşeydir

-dur bir tadına bakayım!

-ne biçim tadı var bununnnnnn

-ne var içinde bu paketinnn..

-yine kitap almış bu kadın bana...

-belki süsü yeniyordur

-yok o da yenmiyor...

-en iyisi okuyalım su şirin ayıyı

-uff anne ya saçı başı dağıttık okuyacağız diye,

alim olduk şu yaşımızda :)

Zeynep'in ilk günlerinden itibaren hevesle ve özenle O'na kitaplar aldım. Çoğu zaman etraftan gelen (O ne anlar/Daha çok erken değil mi...) gibi tepkilere rağmen...Çevresinde, elinde, çantasında, yatağının başucunda hep kitaplar olmasına önem verdim/veriyorum. Bez kitaplarla başladık, rahat tutsun kavrasın diye. Diş çıkarırken kaşınan damakları dişleme kitabıyla rahatlattık. İlk sözcükler ve renklerle tanıştık. Arada merak ettik, yırttık...Yani kitaplarla kızımın ilişkisi tatmak-yırtmak-ısırmak-yemek'le sınırlıydı. Birkaç gündür nihayet beklediğim ilgiyi göstermeye başladı. Artık sayfaları çeviriyor, resimlerine bakıp gösteriyor, minik hikayeler okumama izin veriyor:)

Dün de -tırtıl kitap- serisinden minik bir hikaye kitabı aldım Zeynep'e. Her sayfasında 1 cümle olan, 4-5 sayfalık basit-mini bir hikayesi var, hoşumuza gitti, tavsiye ederiz.

Prensesim, umarım kitap okumayı "boş zaman aktivitesi" olarak gören çoğunluktan olmazsın. Umarım "okumak" vazgeçilmezin olur.