Bütün tereddüt ve korkularıma rağmen anlık bir cesaretle, başbaşa çıktığımız ilk yolculuğumuz & tatilimiz, sayende hayatımın en anlamlı, en keyifli tatili oldu. Sonsuz merakın, keşfetme arzun, ilk günler kalabalık içinde şaşırıp kalsan bacaklarıma yapışsan da gösterdiğin uyum, etrafında ki herşeyi oyuna-oyuncağa dönüştürme becerin, yaşıtlarınla diyalog kurabilmek için onların peşinde koşup durman hatta kovalaman bana nasıl gurur verdi anlatamam. Bu 5-6 gün içinde çok daha iyi anladım ki sen artık bebeklikten çıkmışsın:)
Zeynep bir süredir suyunu en pratik yoldan içmeyi tercih ediyor...Ellerini yıkamanın pratik yolunu da deneme-yanılma yöntemiyle öğrenmek üzere, neyse ki henüz pompaya suyu akıtacak kadar bastıramıyor..yoksa annemin mutfağının ufak bir göle dönmesi an meselesi!
Güzel kızım 1 hafta sonra 14. ayını dolduruyor. Ben saniyelerini bile kaçırmamak isterken günler, haftalar, aylar öyle hızla geçiyor ki...
Doğduğu günden beri devamlı konuştuğum, herşeyi (zeytinyağlı barbunya nasıl pişirilir, çamaşırlar nasıl renklerine ayrılır? hatta bazen abartıp ülke ve dünya gündemi:) anlattığım miniğim 6. ayından itibaren de lafın, sözün hiç bitmediği bir evde 2 enerjik teyze, 1 süper anneanne ve herkesin pilinin bittiği yemek sonrası-uyku öncesi saatlerde oyun arkadaşı dedesiyle günlerini geçirmesine rağmen "Bu çocuk erken konuşur" beklentilerini boşa çıkararak bütün derdini tek bir kelimeyle anlatıyor: "di"
